Tiven oportunidade de visitar o Colexio Nacional de Oca, que, así se
chamaba naquel tempo e no que servira como director nos tres derradeiros anos
da miña vida profesional. Unha antiga compañeira do colexio invitoume a
botarlle unha ollada para recordar tempos pasados. Coa súa habitual amabilidade
foime amosando todos os locais e quedei abraiado do que vin.
Escanos individuais adaptados á anatomía dos nenos, locais intensamente
iluminados, ordenadores case individuais, sinal de Internet en todos eles, sala
de proxeccións, sala de música...,
Pero en min aínda perduraban as imaxes, as vivencias e os recordos
doutras escolas alá nun recuncho dunhas escolas agachadas nas montañas
ourensans ...
Ben; non podo seguir relatando todo o que vin porque crin que estaba
nun mundo de fantasía, coma se estivese no mundo de Alicia no País das
Marabillas. Non parou aquí o meu pasmo. Ollaba para os cativiños ; víanse caras
cheas de ledicia e con ese encantador sorriso propio da infancia. Nenos ben
aseados e ben alimentados.
Impresionado por estas imaxes non puiden resistir a tentación de facer
unha análise comparativa de datos
estatísticos da época na que inicio estes relatos e os da actualidade.
Daremos primeiro os datos que puiden recoller da escola unitaria de nenos de Don Pedro alá polo ano
1930 e comparémolos con datos estatísticos que conseguín do actual Colexio de
Oca.
Vexan vostedes as diferenzas que
hai neste período de noventa e seis anos.
ARNOIS
1913 OCA
2009
Número total de alumnos 80 75
Número de mestres 1 12
Alumnos para cada mestre 80 6
m2 local 40 350
m2 para cada
alumno 0,38 4,75
m2
fiestras 3 112
Datos
que revelan, por unha parte as carencias das antigas escolas, e pola outra as
melloras que gozan os alumnos da actualidade. Antes de seguir adiante debemos
ter en conta os condicionantes polos que
antano era tan abundante a matrícula. En primeiro lugar a falta de
dotación para crear máis escolas; en segundo lugar o número de fillos que
aportaba cada parella. Era moi corrente
que o número de fillos chegase a seis ou máis. Recordo que cando servía
na escola de Remesar, neste concello, só tres familias acadaban unha matrícula
de dezasete alumnos, ademais dos outros quince de varias familias.
Naqueles tempos eran descoñecidos os controis de natalidade, porque
ademais de descoñecidos eran prohibidos pola igrexa. Había que aceptar os
fillos que Deus nos mandase. Índice de natalidade: seis e medio por matrimonio.
Nos trocos que xorden na
sociedade actual cando a muller se incorpora ó traballo, cando os avances
médicos descobren sistemas de control de natalidade, empeza a reducirse o
número de fillos por matrimonio. Esta redución é tan alarmante que cae por
debaixo do número crítico para que a poboación
non descenda. Coido que na actualidade o índice de está por debaixo de dous fillos por muller.
No hay comentarios:
Publicar un comentario